Skrócony opis metod

OSTEOPATIA

"Osteopatia jest metodą oddziaływania manualnego, poprawiającego normalne funkcjonowanie całego ciała pacjenta, dzięki któremu własna zdolność pacjenta do zdrowienia może zostać lepiej wykorzystana. Dlatego także, osteopata stara się określić każdą utratę ruchomości w organizmie. Lecząc wykryte zaburzenia mobilności, osteopata przywraca integralność strukturalną.

(Ciało jest jednostką funkcjonalną: wzajemne relacje pomiędzy układami organizmu są tak duże, że żaden z nich nie może być traktowany osobno''.)

TERAPIA CZASZKOWO-KRZYŻOWA

Polega na bardzo delikatnej manipulacji i uciskaniu w obrębie czaszki, miednicy, przepony, klatki piersiowej i kości krzyżowej, w celu rozluźnienia struktur łączno- tkankowych, których napięcie może przysporzyć wiele kłopotów zdrowotnych. Jest terapią powięzi. Ponieważ układ powięzi zbudowany jest z tkanki łącznej, terapia ta mobilizuje do lepszej pracy wszystkie organy w których ta tkanka się znajduje. Terapia poprawia krążenie w naczyniach, ukrwienie narządów i pracę układu nerwowego. W terapii wykorzystywane są trzy fizjologiczne rytmy organizmu: rytm bicia serca, rytm oddechowy i rytm kranialny- tętnienia płynu mózgowo- rdzeniowego. Jej holistyczne działanie na organizm wykorzystuje zdolności samoregulacji.

METODA McKENZIE

Metoda biomechanicznego badania i leczenia zaburzeń mechaniki kręgosłupa oraz zespołów bólych, a także schorzeń stawów obwodowych i kończyn, spowodowanych zaburzeniem mechaniki. Badanie opiera sie na specjalnych protokołach diagnostycznych, odrębnych dla każdego odcinka kręgosłupa oraz dla kończyn. Protokół składa się z bardzo dokładnego wywiadu chorobowego, pozwalającego precyzyjnie ustalić zachowanie objawów oraz ich zmienność w ciągu doby. Kolejnym etapem jest badanie, oparte na znajomości wzorców bólowych (czyli charakterystycznej topografii objawów) oraz ich zmian w odpowiedzi na ruchy testujące, ścisłe określone przez procedurę badania.

TERAPIA OBRZĘKOWA

Jest to terapia kierowana do pacjentów przede wszystkim onkologicznych ale również ortopedycznych, chirurgicznych, neurologicznych i sportowców. Często jest to bowiem jedyna, skuteczna metoda terapeutyczna w przypadku wystąpienia obrzęków. Zastosowanie terapii obrzękowej w fizjoterapii jest bardzo szerokie. Metoda ta składa się z kilku różnych sposobów oddziaływania terapeutycznego i dopiero odpowiednie zastosowanie tych składowych przynosi oczekiwane rezultaty.

TERAPIA MANUALNA

Metoda ukierunkowana na ręczne badanie i leczenie pacjentów z tzw. dysfunkcjami narządu ruchu, a więc z bólem, przykurczem i niestabilnością w obrębie stawów kończyn górnych, dolnych, stawów skroniowo-żuchwowych oraz w obrębie poszczególnych odcinków kręgosłupa. Polega na precyzyjnych, bezbolesnych manipulacjach i mobilizacjach wykonywanych na ciele pacjenta w celu zwiększenia zakresu ruchu w stawach, znormalizowaniu napięcia mięśniowego oraz ograniczenia ruchomości korzeni nerwowych poprzez neuromobilizację.

KINESIOLOGYTAPING

Jest to metoda, polegająca na oklejaniu określonych części ciała specjalnymi, elastycznymi taśmami. Różne techniki naklejania

Kinesiology Taping pozwalają na osiąganie doskonałych rezultatów terapeutycznych przez działanie sensoryczne plastra kinesiology tape tak aby: wspomagały pracę mięśni, stabilizowały staw, rozluźniały tkanki miękkie, wspomagały pracę naczyń krwionośnych

i limfatycznych, a także poprawiały elastyczność skóry i blizn.

PNF

To kompleksowa terapia, której celem jest ponowna nauka (reedukacja) ruchowa i działanie skierowane na zlikwidowanie indywidualnego problemu powstałego w wyniku urazu lub choroby. Ukierunkowana jest na przywrócenie utraconego lub zaburzonego schematu ruchu poprzez ruchy trójpłaszczyznowe, czyli takie, jakie każdy człowiek wykonuje na co dzień. Są to ruchy po tzw. najkrótszej drodze. Dzięki takiemu podejściu leczymy nie tylko mechaniczny problem, ale również pobudzamy układ nerwowy i uczymy go poprawnego wzorca ruchu, który jest zaburzony. Poprawa aktywności słabszych partii ciała osiągana jest w oparciu o: zaangażowanie do pracy całych łańcuchów mięśniowych, pracę silniejszych mięśni współdziałających w ruchu, wykorzystanie silnych reakcji odruchowych, głęboko zakorzenionych w każdym z nas.


Stosowana u pacjentów neurologicznych, jak i ortopedycznych i bólowych.